بنیاد شعر بر تجربه زیسته شاعر است

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان، استاد قربان ولئی که به عنوان سخنران در این نشست حاضر بود، گفت: چه رازی است در اینکه برخی شاعران بعد از قرن ها همچنان نامشان بر سر زبان هاست اما بسیاری از شاعران تنها نامشان در کتابهای تاریخ ادبیات مانده است. 

وی راز این ماندگاری را در تجربه زیسته شاعر عنوان کرد و افزود: این تجربه زیستی است که باعث ماندگاری شاعر می شود چرا که او توانسته است به بهترین شکل توان و قوه اش را به فعل در آورد.

ولئی ادامه داد: انسان چون جمع بین دو جنس حیوان و ملک است لذا تجربه زیسته از بی نهایت منفی تا بی نهایت مثبت دارد و خوشا به حال شاعری که بتواند این تجارب را در شعر خود منعکس کند.

وی شاعر ملک سخن استاد شهریار را جزء شاعرانی دانست که به خوبی توانست از تجربه زیسته خود در ماندگاری اش استفاده کند. تجربه ای که بسیاری از شاعران فاقد آن هستند و یا از آن غفلت می کنند.

وی تصریح کرد: شعر بنیادش بر تجربه است و شعر عبارت است از سازماندهی زبان برای القای تجربه ای شخصی است.

ولئی ادامه داد: متاسفانه بسیاری از شاعران روزگار ما تنها تجربه شان خواندن آثار شاعران دیگر است، شعر عاشقانه می گویند اما عشق را تجربه نکرده اند. شعر مذهبی می گویند اما از مذهب چیزی نمی دانند. و به این خاطر است که شاعران عنصر بنیادین شعر را فراموش کرده اند.

وی در ادامه تنوع تجربه زیسته شاعر را بسیار مهم خواند و افزود: شهریار در جاهایی بیشتر ماندگار شده است که تجربه های زیسته اش را به کار شعر آورده است و اینها او را جاودانه کرده است.

ولی خاطرنشان کرد: اگر تجربه شخصی نباشد، اشعار ما نه برای مخاطب تأثیرگذار خواهد بود نه فرد را به استیلا و کمال خواهد رساند.